Aloha chłopcy i dziewczęta!

Niezwykle popularne w latach 90. XX wieku znów wracają do łask. Są świetnym gadżetem dla fotografów, ale także wszystkich tych, którzy cenią sobie analogowe wspomnienia. Czym różnią się od Instax'ów, jak o nie dbać i przede wszystkim — czy warto je kupić? W tym wpisie opowiem Wam o aparacie Polaroid, którego właścicielką jestem od prawie dwóch lat. Odpowiem Wam na pytania, czy warto kupić sobie taki gadżet, z czym to się wiąże, jakie są koszty i czy po takim czasie jestem nadal zadowolona z jego użytkowania.

Model, który posiadam to OneStep2 w kolorze białym — podarowany mi przez przyjaciół na urodziny. Model ten jest następcą legendarnego Polaroida OneStep, który premierę miał ok. 40 lat temu! Tak naprawdę, w porównaniu do dawnych aparatów, które na rynku pojawiły się już w 1948 r., mechanika działania OneStep2 jest identyczna i ma dostarczyć użytkownikowi zdjęcia natychmiastowo — bez zbędnego czekania, wywołując je na specjalnym papierze już po kilku chwilach od jego zrobienia. Oczywiście wśród aparatów natychmiastowych istnieją również inne marki niż Polaroid — ja jednak na nim skupię się najbardziej, natomiast w tekście pojawią się też odwołania i porównania np. do obecnie największego rywala OneStep2, czyli Instaxa od Fujifilm. Ogólnie już na starcie muszę powiedzieć, że z korzystania z tego typu aparatu jestem bardzo zadowolona i odpowiednie dbanie o niego sprawia, że wciąż działa jak nowy!

Czym Polaroid różni się od Instaxa?

Przede wszystkim rozmiarem fotografii. Polaroid wykonuje zdjęcia natychmiastowe w klasycznym formacie 107 x 88 mm, czyli 4.2 x 3.5 cala, natomiast instax mini od Fujifilm 46 x 62 mm. Za aparatami Polaroid idzie również szacunek do znanej od lat marki, która jako pierwsza wybiła się w produkcji aparatów natychmiastowych. Dużo osób sięga więc po nie z sentymentu i wiedzy o jakości marki. Na wybór wpływ może mieć również szybkość wykonywania zdjęć. Wywoływanie fotografii w Polaroid 300 trwa kilkadziesiąt sekund, w One Step 2 do 10 minut — to znacznie dłużej niż początkowo, gdzie pierwsze Polaroidy wywoływały się od 60 do nawet 15 sekund! Tymczasem Instax Mini 9 wywoła zdjęcie od 60 do 120 sekund! Oba aparaty mają wbudowane lampy błyskowe — w One Step 2 można ją jednak wyłączyć, w Instax Mini 9 - nie. Kompensację ekspozycji Polaroid ma automatyczną, a Instax Mini 9 (bo z tym porównuję modelem mój OneStep2) - manualną. Obiektyw w OneStep 2 posiada z ogniskową o długości 106 mm, gdzie Instax ma 60 mm. Oba aparaty ostrość łapią od 60 cm. OneStep2 jest aparatem cięższym, aż o ok. 160 g w porównaniu do lekkiego 300 g Instaxa. Oba aparaty mają wizjer, różnią się budową i wymiarami, a także zasilaniem. OneStep2 zasilany jest przez USB, Instax zasilany jest 2 bateriami AA. W instaxie mini ciekawym rozwiązaniem jest również umieszczone małe lusterko obok obiektywu, dzięki któremu łatwiej jest wykonać sobie... selfie!

Polaroid OneStep2 vs. Fujifilm Instax Mini 9 - porównanie

OneStep2 czy OneStep2+ ?

Polaroid OneStep2 wyposażony jest w wysokiej jakości obiektyw oraz mocny flesz, którym można oświetlić fotografowaną scenę w nawet najbardziej ciemnym pomieszczeniu. Aparat ładowany jest przez USB i posiada baterię o pojemności 1100 mAh, co sprawia, że wystarcza ona na korzystanie z aparatu przez 60 dni (według instrukcji to 1 opakowanie wkładów, ale mnie wystarczyło na znacznie więcej). Aparat posiada automatyczny balans bieli, możemy jednak manewrować przełącznikiem odpowiedzialnym za jasność kadru (-/0/+). Aparat nie posiada stabilizacji, a załadować do niego możemy kartridż umożliwiający zrobienie maksymalnie 8 zdjęć. Ilość zdjęć do zrobienia zostaje wyświetlona żółtymi lampkami na górze aparatu, dzięki czemu wiemy, kiedy powinniśmy zaopatrzyć się w nowy wkład. OneStep2 posiada także zewnętrzny wizjer, dzięki czemu robienie zdjęć jest intuicyjne. Po czasie użytkowania aparatu muszę jednak wspomnieć, że wizjer jest lekko przesunięty w lewy górny róg względem obiektywu, przez co zdjęcie po wykonaniu będzie nieco przesunięte, w stosunku tego, co widzieliście przez wizjer. Wykonując zdjęcia, warto o tym pamiętać, szczególnie jeśli nie chcemy mieć na zdjęciu niepożądanych obiektów znajdujących się w otoczeniu.

W porównaniu do OneStep2 OneStep2+ wyposażony jest dodatkowo w możliwość nie tylko wydrukowania fotki, ale także przesłania jej jako pliku do smartfonowej aplikacji. Apka umożliwia obróbkę zdjęcia i automatyczne publikowanie go w serwisach społecznościowych. Taki model aparatu spodoba się więc szczególnie nastolatkom. Aplikacja zezwoli także na tryb zdalnego wyzwalania migawki i samowyzwalacza do 25 sekund. Łatwiej będie więc wykonać zdjęcia na odległość, np. aparatem umieszczonym na statywie.

Cena, cena, cena...

Choć pierwszy model Polaroida można było kupić za niecałe 20$, teraz Polaroid jest synonimem drogiej fotografii analogowej. Wkłady do OneStep2, czyli 8 zdjęć to koszt ok. 70-80 zł. W wersjach limitowanych ceny za kartridż mogą sięgać nawet 100-120 zł. Tymczasem wkłady do Instax mini to koszt ok. 60 zł za 20 zdjęć. Należy jednak pamiętać, że fotografie są mniejsze i wybór urządzenia zależy już tu od preferencji użytkownika. Sam koszt aparatu, od którego powinnam zacząć to ok. 430 zł za sam aparat One Step 2, a także ok. 640 zł wraz z dwoma wkładami w edycji świątecznej. Bardziej rozbudowany model, czyli OneStep2+ kosztuje ok. 650 zł. Inne modele Polaroida np. Polaroid Now obecnie można kupić za ok. 380 zł. Tymczasem Instax Mini od Fujifilm kosztuje już ok. 280 zł.

Jak dbać o aparaty Polaroid?

Polaroid OneStep2 jest naprawdę łatwy w użytkowaniu. To o czym musimy pamiętać to o nieprzetrzymywaniu go w bardzo gorącym miejscu. Nieużywane kartridże, najlepiej przechowywać w lodówce (należy jednak pamiętać, aby ich nie zamrażać!). Aparat należy regularnie ładować — jedno naładowanie jak wspomniałam, wystarcza na ok. 60 godzin. Według instrukcji to wykonanie 8 zdjęć (U mnie udało się zrobić ok.16) , natomiast o poziomie naładowania baterii informuje nas migająca lampka na tylnym panelu urządzenia. Kiedy na zdjęciach pojawiają się zabrudzenia i rysy — to znak, że rolki przepuszczające papier do wydruku zdjęcia są już zabrudzone i należy je przeczyścić.

Jak wyczyścić rolki w aparacie Polaroid OneStep2?

Do wyczyszczenia rolek w aparacie natychmiastowym Polaroid wystarczą pałeczki do uszu lub miękka szmatka, a także odrobina (naprawdę odrobina!) wody. Aparat należy otworzyć tak, jak do wyjęcia lub załadowania kartridża (kasetka z papierem do wydruku zdjęć podobno może podczas czyszczenia zostać w środku aparatu, więc możesz wyczyścić rolki także w trakcie robienia zdjęć, ja jednak robię to zawsze między wymianą zużytego wkładu) U dołu "szufladki", która powstała po otworzeniu aparatu możesz zauważyć dwie metalowe rolki. To właśnie je trzeba wyczyścić. Jak tego dokonać? Mając włączony aparat, przyciśnij jednocześnie krótko czerwony przycisk spustu migawki i przycisk lampy błyskowej — rolki zaczną się obracać. Powoli obracaj je więc i wycieraj, aż obie wyczyścisz z każdej strony pałeczką lub ściereczką nasączoną odrobiną wody. Jeśli na rolce zostanie ślad wody — wytrzyj ą suchą ściereczką lub pozostaw, aż wyschnie samoczynnie. Zamknij aparat i... gotowe! Możesz dalej wykonywać swoje zdjęcia!

Jakie wkłady pasują do OneStep2?

One Step 2 to tzw. aparat typu i-Type Film dlatego współpracuje on właśnie z wkładami z takim oznaczeniem. Na szczęście model ten jest kompatybilny również z wkładami do modelu 600, czyli 600 Film. To naprawdę warte uwagi, ponieważ aparat 600 jest na rynku dłużej i w ofercie sklepów można znaleźć naprawdę wiele fajnych wkładów ze zdjęciami w kolorowych często tematycznych ramkach. Coraz częściej takie wkłady pojawiają się też dla i-Type - ja np. korzystałam z limitowanej serii Polaroid z serialu Stranger Things. Poniżej zamieszczam Wam tabelę z oficjalnej strony marki Polaroid, która pokazuje, którego rodzaju wkłady pasują do którego modelu aparatu — szybko możecie zauważyć, że vintage camery czyli OneStep, które być może są jeszcze w waszych domach, bo mieli je wasi rodzice lub starsze rodzeństwo działa na tych samych wkładach, co OneStep2!

Co zrobić by zdjęcia z Polaroida wychodziły lepsze?

Przede wszystkim — korzystać z wkładów z ważną datą ważności. Zazwyczaj jeden wkład ma ok. 24 miesiące gwarancji, należy jednak zwrócić uwagę na datę na opakowaniu w momencie zakupu większej ilości wkładów. Nieużywane, jeszcze nieodpakowane wkłady warto przechowywać w lodówce — to również wydłuży ich żywotność. Sam aparat z wkładem nie należy przechowywać, w zbyt ciepłym miejscu. Zupełnie inaczej ma się jednak rzecz, jeśli chodzi o wywołanie zdjęcia. Jeśli zrobicie zdjęcie Polaroidem w bardzo mroźny dzień — istnieje szansa, że zdjęcie się wcale nie wywoła. Podobnie jest, kiedy zrobicie zdjęcie, kiedy na termometrze jest poniżej 10 stopni Celsjusza. Warto więc wykonać zdjęcie, a następnie schować je np. do kieszeni lub wywołać w pomieszczeniu, albo ciepłym aucie. Nie wywołane zdjęcie ma bowiem bardzo blade kolory i nie oddaje wszystkich szczegółów kadru. Na co jeszcze zwrócić uwagę podczas robienia zdjęć Polaroidem? Na wcześniej wspomniane różnice w ułożeniu wizjera-obiektywu, co powoduje lekkie przesunięcia obrazu, a także na panujące warunki w otoczeniu. Specjalny przełącznik pozwoli nam na przyciemnienie zdjęcia robionego w słoneczny dzień lub rozjaśnienie kadru z ciemnego pomieszczenia. Lampa aparatu wbudowana w urządzenie również może być dowolnie wyłączana i włączana w zależności od okoliczności powstawania kadru.

Gadżety do aparatów Polaroid.

W zestawie z moim OneStep2 otrzymałam pasek na szyję i kabel USB. O różnego rodzaju, również kolorowych i bardziej efektownych wkładach opowiedziałam wyżej, natomiast istnieje jeszcze bardzo duża ilość akcesoriów umożliwiających zabawę fotografią. Są to m.in. zestawy filtrów, nakładane na obiektyw. Dzięki nim można zabarwiać obraz na żółto, pomarańczowo lub czerwono, a także tworzyć efekty "gwiazdy" czy "ramienia" - skupisk światła widocznego w obiektywie. Na zwykłe białe wkłady do Polaroida, czyli na wywołane już zdjęcia możecie nałożyć także specjalne kolorowe ramki. Do kupienia są też kolorowe etui, czy paski. Kupując aparat, warto także rozejrzeć się za ich limitowanymi modelami. Na święta wypuszczono np. polaroid w wersji czerwono-białej, a ten ze Stranger Things obsługiwało się do góry nogami! Wciągając się w fotografię aparatami natychmiastowymi Polaroid macie więc szansę naprawdę nie nudzić się i ciągle rozszerzać swoje wrażenia o użycie kolejnych gadżetów!

Jak dbać o wywołane zdjęcia polaroid ?

Aby nasze odbitki cieszyły nasze oko jak najdłużej, zachowując przy tym swoją jakość, przede wszystkim nie należy narażać ich na promienie słoneczne. Pod żadnym pozorem nie należy wyciągać zdjęcia spod zabezpieczającej jej folii zaraz po jego wykonaniu (o czym długo nie wiedziałam!), gdyż promienie słoneczne już na starcie powodują, że zdjęcie wywoła się w niższej jakości. Podobnie jest podczas przechowywania takich kadrów — jeśli nie są ozdobą na naszej tablicy korkowej czy ścianie, najlepiej umieścić je w albumie z foliową osłoną, która zabezpieczy je także przed zarysowaniem. Zdjęcia powinny być przechowywane także w optymalnej temperaturze ok. 20 stopni i wilgotności w granicach 50%. Ja przechowuję zdjęcia w albumie, gdzie wklejam je przy pomocy rożków, a miejsce wokół zdjęć uzupełniam ulubionymi cytatami i naklejkami!

Dlaczego warto kupić aparat natychmiastowy?

Moim zdaniem w tekście padło już wiele powodów, by sprawić sobie taki gadżet. To, na jaki model się zdecydujecie, zależy już tylko od Was. Ja postaram się pokrótce podsumować, czemu moim zdaniem zakup jakiegokolwiek aparatu natychmiastowego jest dobrym pomysłem. Po pierwsze aparat natychmiastowy pozwala Ci naprawdę "łapać" chwile — nie zastanawiasz się tu nad jakością/ kadrem i ostrością każdego piksela. Nie obrabiasz takiego zdjęcia i po prostu — cieszysz się uchwyconym momentem — natychmiast. Polaroidy świetnie sprawdzają się wiec na wakacjach, wyjazdach ze znajomymi, na wszelkich rodzinnych uroczystościach i do dokumentowania życia swojej rodziny i przyjaciół. W album wklejasz zdjęcie takie, jakie wyszło — często źle, ale to właśnie dodaje uroku tym kadrom! Poza tym aparaty natychmiastowe są również świetnym gadżetem do zdjęć, jako atrybut w rękach modelki. Osobiście często zabieram go na sesje plenerowe, ponieważ stanowi naprawdę extra dodatek i sprawia, że zdjęcia nie są nudne i oklepane. Oczywiście na minus zakupu wpływa głównie cena — jedno zdjęcie wykonane OneStep2 to koszt ok. 10 zł. Czy jednak od czasu do czasu nie warto zapłacić więcej, by posiadać nietypowo uchwycone chwile? Na pewno taki aparat to dobry pomysł na prezent i choć opinie o poszczególnych modelach są naprawdę różne, ja z mojego modelu jestem bardzo zadowolona. Kupując regularnie nowe wkłady, dbając o naładowanie aparatu i czystość jego rolek, a także "ogarniając" jedyne 3 przełączniki pozwalające na manipulację jasnością zdjęcia jestem naprawdę zadowolona z efektów, jakie on daje! Ze względu na solidne wykonanie i ładny, nawiązujący do tradycji wygląd aparaty Polaroid są też po prostu ładnym dodatkiem do wnętrza i świetnie prezentują się na półce. Jeśli chodzi o Instaxy — miałam z nimi do czynienia i jedyne co wiem, to to, że są tańsze zarówno do kupienia, jak i w późniejszym użytkowaniu. Niestety jak dla mnie na ich niekorzyść działa bardzo mały format zdjęć — szczerze, jako dziecko, któremu od małego robiono zdjęcia Polaroidem, po prostu czuję większy sentyment do tych większych, kwadratowych kadrów polaroida. Jeśli jednak fotki z Instaxa są dla Was wystarczające — śmiało możecie rozważyć ich zakup, ponieważ znam osoby, które są zadowolone z ich użytkowania.

Na koniec mam natomiast dla Was ciekawostkę. W reklamie Polaroida z 1981 roku udział wzięły Muppety. Smutny Gonzo zaśpiewał tam song o tym, że "everybody has a picture of someone, but no one has a picture of me." Po pytaniach "Who wants a picture of my face? Who wants a picture of me?" na ekranie pojawia się reszta Muppetów z... polaroidem, wykonując zdjęcie właśnie nikomu innemu niż Gonzo! Ta sytuacja miała podkreślić, że robiąc komuś zdjęcie Polaroidem, podkreślamy, że ta osoba jest dla nas kimś wyjątkowym.... Miłość unosi się w powietrzu! Mam nadzieję, że mój Polaroidowy poradnik pomoże Wam w dokonaniu wyboru o zakupie — jeśli przed takim właśnie stoicie. Jeśli macie jakieś dodatkowe pytania, czy swoje uwagi i sugestie — oczywiście na wszystkie czekam w sekcji komentarzy!

Aloha chłopcy i dziewczęta!

Ahhhh co to był za rok.... chciałabym, aby to podsumowanie i te słowa odnosiły się do samych przyjemnych i niezapomnianych wydarzeń. Niestety rok 2020 owszem będzie niezapomniany, ale z zupełnie innych przyczyn niż zamierzałam. Podsumowanie tego roku nie będzie podobne do pozostałych. Porównam co prawda moje wyniki czytelnicze czy filmowe z rokiem 2019 - jednocześnie jednak opowiem Wam, jak wyglądało moje ostatnie 12 miesięcy, co się udało, a co kompletnie z moich planów nie wypaliło. Jednocześnie jednak, choć bardzo bym chciała, postaram się nie narzekać, wszak 2020 już za mną i nie ma co go rozpamiętywać, lepiej skupić się na plusach i dalej przekuwać je w sukcesy — już w nowym 2021 roku!

2020 przywitałam na imprezie-parapetówce wśród znajomych. Sam styczeń upłynął nam na ogarnianiu mieszkania po remoncie. Wszak przeprowadziliśmy się do wykończonego mieszkania bez drzwi wewnątrz, z jednym regałem, telewizorem, kuchnią, wanną, wc i kanapą. Od początku roku śmigaliśmy więc na trasie IKEA-DOM i powoli, małymi krokami ogarniali swoje gniazdko — od rzeczy pierwszej potrzeby, aż po typowe dodatki. Luty przywitał mnie przeziębieniem, ale za to, jakim... tak gigantycznego tygodniowego bólu głowy i zatok nie miałam chyba nigdy! Bartek też miał gorączkę i dziwne objawy, a ja skończyłam na chyba 3 tygodniowym L4. Męczyłam się niesamowicie, ale na szczęście minęło. Po ogarnięciu się zrobiliśmy więc jedną z pierwszych (i kto by pomyślał, że na długo ostatnią!) z sesji plenerowych na Dworcu Łódź Fabryczna. Byliśmy też pierwszy raz na Stand Up'ie Abelarda Gizy, którego uwielbiam. Wszystko było takie normalne, aż w marcu przyszedł lockdown...

Nie umiem powiedzieć, z jakimi uczuciami wiązało się moje iście na Home Office i zamknięcie na kilka miesięcy w domu... Z jednej strony czułam podeksyctowanie — no bo wiecie, dla mnie domatorki to mega sprawa, brak dojazdów do pracy to jak nagroda, ale zarazem w głowie było takie — halo! To nie nagroda! Nie wiadomo jak to się rozniesie, co to przyniesie. Strach o bliskich i ogólna niewiedza — to chyba było najgorsze, bo samo siedzenie w domu muszę przyznać, że... lubię do tej pory (chociaż nie powiem, żeby nie brakowało mi wyjść z domu!). Oczywiście, jak w większości polskich gospodarstw i u nas był zapas papieru toaletowego oraz drożdży, a wyjścia na zakupy zminimalizowane do minimum. To, że zostaliśmy zamknięci na tak długo, sprawiło mi jednak sporo kłopotów i byłam mega wściekła, że nie mogę jechać do rodziców, oni nie mogą odwiedzić nas, że nie mogę iść na sesję plenerową, że wszystko jest zamknięte, jedyne party na urodziny, jakie mogłam mieć to Mario Party i w końcu, że... Wielkanoc spędziłam z daleka od domu. Boże! To były najdziwniejsze święta, zupełnie nie takie, jakie znam. Tak samo dobijało mnie noszenie maseczek — szczególnie z wiosną, gdy błękitne niebo i kwitnące kwiaty, aż krzyczały, żeby spędzić wśród nich miło czas... A gdzie tam! Tymczasem razem z B musieliśmy się wspiąć na wyżyny kreatywności w robieniu zdjęć na w domu. I z perspektywy czasu muszę przyznać, że... całkiem nieźle nam to wyszło! Ogromnym minusem sytuacji pandemicznego zamknięcia był też u nas... brak samochodu! Także z późną wiosną nabyliśmy Hondzię.

I tak... po pół roku nieobecności wróciłam do rodzinnego domu. Poczułam wtedy zalety wsi — żadnych maseczek, zieleń, ciepełko, koty, pyszne jedzenie. Bardzo nie chciałam wracać do miasta. Z latem przyszły jednak też smutne konsekwencje pandemii, czyli... odwołanie naszego ślubu i wesela. Coś, co tak długo planowałam i sobie wymarzyłam, zostało mi odebrane na pstryknięcie palcami. Oczywiście, po części była to nasza decyzja, bo wesela były możliwe do organizacji, ale mając w rodzinie sporo osób starszych i przewlekle chorych nie chciałam narażać ich na niebezpieczeństwo. Tym samym temat wesela został zawieszony i w sumie... taki jest do dziś.

Zamiast wesela był więc bardziej wakacyjny luz, nadal bez szalonych spotkań i wyjazdów, ale na większej swobodzie. Robiliśmy zdjęcia (np. pierwszy raz zaatakowaliśmy pole słoneczników) - nie umiem jednak zliczyć sesji, bo niektóre kadry to po prostu pojedyncze strzały. Mieliśmy też więcej wolnego niż zwykle — co raz wykorzystywaliśmy, a innym razem zupełnie nie. Będąc w temacie zdjęć, muszę jednak wspomnieć, że wzięliśmy udział w sesji zdjęciowej jako para, którą zrobiła nam Bluehappyfoto. Zaczęliśmy się też spotykać... Zrobiliśmy małą domówkę z grillem na balkonie, organizowaliśmy widzenia na planszówkach, na część czasu wróciłam do pracy biurowej i nawet... pojechaliśmy nad morze. Po powrocie czekał zaś na mnie awans. Jakoś wczesną jesienią byliśmy też na jedynym w 2020 roku koncercie Artura Rojka. To był najdziwniejszy koncert, na jakim kiedykolwiek przyszło mi być. Serio. Uwielbiam muzykę Rojka, ale klimat... to nie było niestety to samo! We wrześniu pojechaliśmy też na prawdziwe pole dyniowe, o czym marzyłam od zawsze i jesienią oficjalnie zakończyliśmy remont — mając wreszcie od stolarza wszystkie szafy, niemal 100% przywiezionych rzeczy od moich rodziców i praktycznie ogarnięte wszystko, co było zaplanowane! Bawiłam się więc w dekorowanie balkonu kwiatami, w jesienny wystrój salonu, aż nadszedł listopad, a zaraz po nim grudzień i co a tym idzie dekoracje świąteczne, szykowanie prezentów, ogarnianie świątecznego feedu na insta. Były też nowości, które zamieram wprowadzić jako tradycję świąteczną: piernik staropolski, kokosowa nalewka i tony ciasteczek. Pierwszy raz zrobiliśmy też z Bartkiem pierogi i paszteciki, a ja ukisiłam prawdziwy zakwas z buraków na barszcz! Te święta były inne, ale na pewno były pyszne! W grudniu na moim Insta pojawiło się też zdjęcie nr 2000! I tak dobrnęliśmy do końca roku. Zdrowi. Cali. Kochani. Mam nadzieję, że 2021 rok będzie nam przychylniejszy.

Ahhh no i nie byłabym sobą, gdybym nie wspomniała o mniej chlubnych wydarzeniach tego roku, czyli wyborach Prezydenckich, żenadzie związanej z aktywnością foliarzy i antyszczepionkowców. Głupota ludzka przeszła granice, których przejść nie powinna. Protesty, idiotyczne zachowanie rządu, sytuacje, które nie powinny mieć miejsca. Szczerze? Najchętniej spakowałabym się i wyprowadziła z tego cyrku.

A teraz trochę ogólnych podsumowań, czyli, moje dokonania 2020 roku:

Przeczytałam 25 książek — to o ok. 5 więcej niż w 2019! 47 tysięcy razy odwiedziliście natomiast mojego bloga, czyli cykaliście to, co ja napisałam dla Was! Oczywiście były kolejne kampanie, współprace, o tym wszystkim informuję Was jednak na bieżąco, więc pozwolę sobie nie zawierać znów tych informacji w tym wpisie. Powiem tylko jedno — staram się być coraz lepsza! Przeszłam GTA V! - także w gejmingu również pojawił się progres. Wysłuchałam 5 450 utworów według samego Last fm / Spotify — to 2 razy więcej niż w 2019 roku. Nadal trwa moja miłość do Panic At The Disco, po latach powrócili do grania (choć nie wiem, czy można to tak nazwać) moi ulubieńcy, czyli... My Chemical Romance! KOCHAM! Obejrzane seriale — ok. 45 tytułów — najlepsze: Współczesna Rodzina, Dom z Papieru (długo się opierałam, ale uległam) i... Porady Różowej Brygady! Obejrzane filmy - 120, 7 w kinach — o 30 mniej filmów niż w 2019, znacznie mniej jednak zobaczonych w kinie (wiadomo dlaczego!) Ostatni raz byłam bowiemw  kinie w lutym na... Doktorze Dolittle! 

Jaki więc był ten rok? Inny niż wszystkie — spędzony na kanapie, zatracający utracone kilogramy, pyszny, smutny, wesoły, wnerwiający i dający dużo powodów do wdzięczności. Był 2020. Po prostu.

Aloha chłopcy i dziewczęta!

Mój poprzedni wpis z pomysłami na dekoracje stołu spodobał się Wam tak bardzo, że postanowiłam stworzyć kolejną świąteczną kompozycję. Tym razem postawiłam na bardziej naturalne dodatki, a także klasyczne ozdoby. Na moim stole pojawiły się więc dodatki znane Wam z poprzedniego wpisu, ale także dużo nowych pomysłów i inspiracji! Jest też również akcent, który podczas Wigilijnej kolacji przypadnie szczególnie dzieciakom!

Świąteczne talerze

Na samym początku zaznaczę — nie musicie kupować całej świątecznej zastawy, by cieszyć się nią przez kilka dni w roku. Ponieważ sama, nie miałabym gdzie trzymać kolejnego kompletu, wpadłam na pomysł dokupienia tylko kilku świątecznych talerzyków. Połączyłam je z moją standardową białą zastawą z IKEI. Uroku całości dodają zaś podtalerze, które dorwiecie w wielu sklepach za dosłownie kilka złotych. Takie podtalerze możecie później wykorzystać jako tace na ciasta, torty i ciasteczka. Możecie również zdecydować się na podtalerze papierowe, które są jeszcze tańsze.

Pokrowce na sztućce

Miedziany zestaw sztućców, który posiadam, jest elegancki sam w sobie — na święta zawsze jednak "pakuję" łyżki, noże i widelce w odświętne kubraczki św. Mikołaja. Moje pokrowce są z Ali i kupiłam je za grosze, wiele modeli znajdziecie jednak również na Allegro czy w sklepach z dekoracjami. Wybór jest duży, a moim zdaniem dodaje uroku. Podobnie jak kolorowe serwetki, które były moją propozycją w poprzednim wpisie. Tym razem z nich zrezygnowałam, ale jak wiadomo, zawsze warto je mieć pod ręką, szczególnie gdy w domu są też dzieciaki!

Papierowe kubki z motywem świątecznym

A skoro już o dzieciach mowa, na moim świątecznym stole nie znajdziecie szklanek, a jedynie papierowe kubki ze świątecznym motywem. Oczywiście Wigilia to najważniejsza kolacja w roku, nie zachęcam więc Was do zrezygnowania z ładnych szklanek czy filiżanek. Pomyślałam jednak, że taka papierowa wersja kubków to idealny pomysł dla dzieciaków! Jak wiadomo, im więcej mikołajów, reniferów i śnieżynek tym lepiej. Papierowe kubki są ekologiczne i niedrogie — warto więc mieć w zanadrzu również taką atrakcję, dzięki której dzieciaki zechcą przy stole posiedzieć nieco grzeczniej i dłużej, a nie od razu pędzić do rozpakowywania prezentów pod choinką!

Wieniec świąteczny i drobne dekoracje

Główną dekorację stołu stanowi świąteczny stroik, a w zasadzie wieniec ze świecą, który dostałam od marki Karmelowy Mech. Ich propozycję rękodzielnicze były jednym z moich pomysłów w tegorocznym prezentowniku. Jak widzicie, wieńce nie tylko świetnie prezentują się na drzwiach lub nad kominkiem, ale także na świątecznym stole. Do takiej dekoracji nie trzeba już wielu dodatków, ja postawiłam jednak na kilka naturalnych akcentów. Suszone kwiaty i owoce oraz delikatna girlanda rozciągnięta na stole stanowi ciekawy dodatek i urozmaicenie pomiędzy np. talerzami i półmiskami z daniami.

Obrus świąteczny

Biały obrus na świątecznym stole to klasyk. W moim rodzinnym domu używamy obrusów w świąteczne wzory, ja postawiłam natomiast na bieżnik w złote kropki. Fantastycznie pasuje do złotych bombek i czerwieni. Podłużny bieżnik sprawdzi się zarówno przy stole okrągłym, jak i prostokątnym. Ten model był jakiś czas temu do kupienia w Action i kosztował kilkanaście złotych. Wzór, kolor i rozmiar możecie jednak wybrać dowolnie z naprawdę dużej oferty, jaką można znaleźć w sieci.

Mam nadzieję, że mój pomysł na dekoracje świąteczne spodoba Wam się również tym razem. Koniecznie dajcie znać w komentarzach, jak stroicie Wasze stoły w święta, co się u Was sprawdza i jakie niecodzienne rozwiązania stosujecie podczas świąt!

Aloha chłopcy i dziewczęta! 

2 dni do Bożego Narodzenia! A to oznacza nic innego, jak odpoczynek, na który w tym roku zasłużyliśmy jak nigdy! Niech będzie to więc czas spędzony z najbliższymi i tymi, których kochamy — w radosnej, zdrowej atmosferze z toną smakołyków na stole i samymi fajnymi rzeczami w TV! No właśnie! Kiedy już obejrzycie Kevina w wigilijny wieczór, mam dla Was propozycję na spędzenie wolnego czasu ze swoimi ulubionymi serialami, a właściwie świątecznymi odcinkami Waszych ulubionych seriali! Specjalnie dla Was wyselekcjonowałam odcinki z najbardziej znanych sitcomów, kreskówek i nowości serialowych, tak byście nie musieli już ich szukać! Wszystko podane na tacy łącznie ze wskazaniem sezonu i konkretnego numeru odcinka! To jak? Zaczynamy świąteczny, serialowy maraton?

Świąteczne odcinki dotyczą seriali: Beverly Hills 90210, Black Mirror, Riverdale, Gossip Girl, Współczesna Rodzina, Sabrina nastoletnia czarownica - Chilling adventures of Sabrina, Grey's Anatomy, Pamiętniki Wampirów, Simpsonowie, Community, Glee, Brooklyn 9-9, Dr House, Gilmore girls, Gamily Guy, Sherlock, Mad Men, Jaś Fasola, Stranger Things, Supernatural, Z archiwum X, Przyjaciele, Teoria wielkiego podrywu, Pretty Little Liars, Słodkie życie Zacka i codyego, Hannah Montana, That's so raven, Jak poznałem Waszą matkę i The office.

Aloha chłopcy i dziewczęta!

Ostatnio pisałam Wam, że gdybym miała wybrać sobie inny zawód, chyba zostałabym dekoratorką wnętrz. Przygotowując ten wpis, widzę także swój sukces w cukiernictwie, haha. A tak na serio, jeśli chcielibyście upiec tort, ale nie koniecznie macie ogromne zdolności w ich przygotowywaniu i szukacie sprawdzonego, łatwego przepisu na puszyste ciasto oraz krem, który nie będzie bardzo słodki mam dla Was przepis na tort makowy z waniliowym kremem i dżemem rokitnikowym. Tort makowy nie jest skomplikowany w przygotowaniu, ładnie wyrasta, dobrze się kroi i w połączeniu z pozostałymi składnikami staje się lekko wilgotnawy. Kwasowość dżemu świetnie łączy się ze słodyczą kremu, jeśli jednak lubicie bardzo słodkie wypieki, możecie po prostu zmienić dżem na truskawkowy czy wiśniowy, a do kremu dodać więcej cukru. Tak czy inaczej, ten przepis warto zapamiętać, szczególnie że biszkoptowy piegusek świetnie sprawdzi się nie tylko z okazji urodzin czy jakiejś rocznicy. Tort makowy jest bowiem jednym z lepszych tortów na Boże Narodzenie!

Jak zrobić tort makowy (piegusek) ?

Składniki na biszkopt makowy:

• 5 jajek
• 120 g cukru
• 120 g mąki tortowej
• 2 łyżki mąki ziemniaczanej
• 1 łyżka proszku do pieczenia
• 200 g suchego maku

Przygotowanie makowych blatów biszkoptowych:

Wszystkie składniki na biszkopt powinny mieć temperaturę pokojową. Mąkę, mąkę ziemniaczaną i proszek przesiej do miski. Dodaj mak. Białka oddziel od żółtej i ubij na sztywną pianę, dodając pod koniec ubijania stopniowo cukier. Dodaj żółtka i dalej ubijaj. Do masy jajecznej dodaj suche składniki, wymieszaj delikatnie szpatułką. Ciasto przelej do wyłożonej na dnie papierem do pieczenia tortownicy. Piecz w 180ºC przez około 45 minut lub do tzw. suchego patyczka. Po upieczeniu wystudzić i przeciąć na 3 równe blaty.

Składniki do przełożenia tortu:

• gorzka herbata (lub alkohol) do nasączenia blatów
• 500 mascarpone
• 300 ml śmietany 30% lub 36%
• 5 łyżek cukru pudru
• aromat waniliowy
• dżem z rokitnika (lub inny ulubiony)
• czekolada

Przygotowanie tortu:

Każdy blat biszkoptowy nasącz herbatą (możesz użyć tutaj również alkoholu). Dolny i środkowy blat wysmaruj dżemem — jeśli lubisz słodkie wypieki, zamień dżem rokitnikowy na swój ulubiony np. truskawkowy. Śmietanę ubij na sztywno z cukrem, a następnie dodaj do niej serek mascarpone i aromat waniliowy. Uwaga! Kremówki, nie należy przebić, rób to więc powoli, cały czas sprawdzając, czy masa jest już gotowa. Tak przygotowanym kremem przesmaruj wcześniej posmarowane dżemem blaty, złóż je w jedną całość, przykryj wierzchnim blatem i ponownie wysmaruj cały tort kremem również z wierzchu. Tort obsyp startą na drobnych oczkach tarki czekoladą. Do dekoracji możesz użyć także owoców czy innych dekoracji.

Mam nadzieję, że moja propozycja tortu makowego przypadnie Wam do gustu — szczególnie że sam biszkopt naprawdę świetnie wyrasta i wspaniale smakuje. Jeśli więc chcielibyście przełożyć go innym kremem, owocami lub tylko marmoladą — to także świetna propozycja na wykorzystanie tak przygotowanych makowych blatów biszkoptowych!

Aloha chłopcy i dziewczęta!

Gdybym miała wybrać sobie inny, dowolny zawód na świecie — zostałabym chyba dekoratorką wnętrz. Uwielbiam bawić się zmianą dekoracji w naszym mieszkaniu, a na myśl o dekoracjach świątecznych chce mi się krzyczeć z radości. W promieniu kilkudziesięciu kilometrów nie znam większego maniaka bombek, łańcuchów i motywów z reniferami. Mam fioła na punkcie świąt. Przyznaję się bez bicia — tak samo, jak do tego, że nie wyobrażam sobie świąt bez choinki, ozdobnego stroika na stole i lampek rozwieszonych w oknie. Czy przesadzam? Być może, ale sami odpowiedzcie sobie na to pytanie, bo oto zapraszam Was do naszego salonu udekorowanego tak, jak w grudniu przystało — idealnie na Boże Narodzenie!

Świąteczna galeria plakatów DIY

Galeria plakatów to zdecydowanie element, z którego jestem najbardziej dumna, bo... zaprojektowałam ją zupełnie sama i to za grosze! Zrobiłam to z dwóch powodów — po pierwsze świąteczne plakaty nie należą do najtańszych. Nie chciałam wydawać kilkuset złotych na praktycznie... 4 tygodnie? Po drugie, przekopałam internet w poszukiwaniu złotych, zielonych i czerwonych plakatów z motywem renifera, świąt i mikołaja. Znalazłam — okrągłe 0 plakatów, które pasowałyby do mojej wizji! I tutaj z pomocą nadeszła moja mama, która wpadła na genialny pomysł zrobienia dekoracyjnych plakatów świątecznych DIY, czyli... z papieru pakowego i torebek prezentowych! Początkowo martwiłam się, że to nie wyjdzie, zaryzykowałam jednak dosłownie 20, może 30 złotych i zabrałam się do działania. Efekt przerósł moje oczekiwania i spodobał mi się tak bardzo, że plakaty na świąteczne wymieniłam nawet w sypialni! Do zrobienia zestawu widocznego na zdjęciu użyłam 6 torebek z Action, Pepco i KIK, a także jednego papieru! Całość zajęła mi nieco ponad godzinę i najcięższym etapem było idealne docięcie wzoru pod ramkę. Miny znajomych i rodziny, kiedy pokazałam im to cudo były jednak tego warte! Jeśli więc macie w swoich mieszkaniach takie galerie i chcielibyście odświeżyć je przy okazji Bożego Narodzenia — ten sposób jest chyba najlepszy, najszybszy, najtańszy i... daje największy wybór wzorów i kolorów motywów, które możemy powiesić na ścianie!

Jak udekorować choinkę na święta?

W naszym mieszkaniu stoi duża sztuczna choinka. Nie przepadam za ścinanymi świątecznymi drzewkami, choć zapewne kiedyś się na taką skuszę, bo mają one w sobie sporo magii! Zanim jednak rozpłynę się w marzeniach, opowiem Wam nieco o tym, jak udekorowałam drzewko obecnie stojące w salonie. Motywem przewodnim całego wystroju wnętrza jest zieleń — czerwień oraz złoto. Te same kolory królują zatem również w ozdobach na choince. Ciepłe złote światełka, złote łańcuchy oraz czerwone, zielone i złote bombki idealnie skomponowały się w całości. Oczywiście na niektórych gałązkach można znaleźć inne detale — drewniane gwiazdy, dzwoneczki, bombki z ruchomym śniegiem i gałązkami wewnątrz, a nawet bombki w kształcie dinozaura i pandy! Kolekcja bombek będzie się powiększała — tego jestem pewna! Świąteczne drzewko to dla mnie najważniejsza ozdoba w grudniu, dlatego będę się starała, by co roku pojawiały się na niej jakieś nowe ozdoby! Pod choinką znalazły się natomiast ozdobne skrzynki skrywające nasze kalendarze adwentowe! Takie skrzynki to także świetny sposób na uchronienie prezentów przed uszkodzeniem przez zwierzaki!

Świąteczne girlandy w mieszkaniu

Pod sufitem razem z Bartkiem zamontowaliśmy świąteczne girlandy. Jedna z napisem "Merry Christmas" - druga z rzędem reniferów. Takie girlandy to ciekawy pomysł do zamontowania w oknie lub nad kominkiem. My mieliśmy jednak nieco inny pomysł i chcieliśmy, aby girlandy były widoczne natychmiast po wejściu do pomieszczenia. Obie wykonane są z filcu, niezwykle łatwo się je przechowuje, montuje i zdejmuje, co sprawia, że to kolejny gadżet, z którego korzystam od lat i jestem bardzo zadowolona!

Jak udekorować kanapę w salonie na święta?

Podobnie jak w wystroju jesiennym, o którym pisałam Wam tutaj, dekoracje zmieniły się także na kanapie. Szara basicowa podstawa jest idealna do takich zabaw. W grudniu powitaliśmy więc na niej złote, czerwone i zielone poduchy. W ruch poszła również zielona narzuta, która z drugiej strony podbita jest barankiem. Narzuta nie tylko wygląda więc ładnie na kanapie, ale również świetnie sprawdza się do opatulenia, kiedy czytam książkę, popijam kakao lub kiedy urządzamy sobie maratony filmowe. Poszewki na poduszki pochodzą z różnych sklepów, większość kupiłam chyba na Allegro. Narzuta również pochodzi stamtąd i dorwałam ją za jedyne 40 zł, co przy jej dużym rozmiarze i świetnej jakości jest naprawdę okazyjną ceną!

Butelkowo zielone zasłony w złoty geometryczny wzór

Mówiąc o ozdobnych poduszkach, nie mogę wspomnieć o zasłonach, które specjalnie kupiłam właśnie na święta. Piękny zielony kolor i złoty geometryczny wzór sprawiają, że okno nabrało naprawdę zupełnie innego wyglądu. Za wyborem tego modelu przemawiał jednak nie tylko wygląd, a i cena, bo dwie sztuki zasłon dorwałam na Room99 za... mniej niż 45 zł! Jeśli więc rozglądacie się za właśnie takim stylem — model Glammy dostępny jest w kilku kolorach i prezentuje się naprawdę rewelacyjnie! Spokojnie możecie się więc na niego skusić!

Świąteczne świece Yankee Candle

Czy wyobrażacie sobie święta bez świec? Ja nie! Od dziecka pamiętam nawet najprostsze świece w pięknie wykonanych przez moją mamę stroikach. Teraz, mając ogromny wybór wzorów, rozmiarów, kolorów no i zapachów możemy wręcz przebierać w świątecznych wariantach! Oczywiście jak co roku mój wybór padł na świece Yankee Candle, które nie tylko są bezpieczne dla zdrowia, pięknie pachną, ale również starczają na bardzo długo i korzystam z nich od lat! W tym roku do mojej kolekcji zawitały nowe zapachy — moje serce skradła jednak ta o zapachu waniliowych babeczek! Zdecydowanie będzie to świeca, z którą nie rozstanę się wraz z Nowym Rokiem! Pachnie obłędnie i każdemu polecam przy okazji sprawdzić ten zapach, bo dla mnie jest chyba numerem 1 tej marki!

Pomysły na dekoracje i dodatki świąteczne w domu

Świąteczny bukiet z gałązek ostrokrzewu, świerku, głogu i złotych dodatków to mój faworyt. Oczywiście na co dzień bukiet stoi obok TV, podobnie jednak jak ten jesienny — musiał zaistnieć w tym wpisie. Na stoliku kawowym leży duży wieniec ze świecą, a także drewniany plaster drewna wykonany przez moich rodziców, sztuczna mini choineczka i przecudowne małe autko z choinką na dachu! Podobny motyw zagościł na jednym z plakatów w naszej galerii i uważam, że jest przeuroczy! Świąteczne skarpety na szafce od TV, biała pleciona pufa Filo Loop, kartki świąteczne rozstawione na regale z książkami, kula z pierniczkiem, którą dostałam od Bartka jako pierwszy prezent gwiazdkowy — każda taka ozdóbka, mniej lub bardziej sentymentalna dopełnia całość i sprawia, że po wejściu do naszego salonu czuję się jak w magicznej krainie! Jak widać, Narnia nie musi być jedynie po drugiej stronie szafy!

Jak udekorować stół na święta?

Na koniec kilka słów o świątecznym stole i dekoracji krzeseł. Ozdobny wieniec od Karmelowy Mech, marki, o której pisałam wam w rękodzielniczym prezentowniku, a także duża świeca to główny element wystroju stołu na co dzień. Krzesła ubrane w świąteczne pokrowce przypominające czapki mikołaja to także jeden z moich sposobów wystroju małego zakątka zwanego strefą jadalną. Jeśli jednak szukacie szczegółowych pomysłów co do dekoracji świątecznego stołu już stricte pod święta czy wieczerzę wigilijną — zapraszam Was do dwóch wpisów, które pojawiły się wcześniej. Tutaj i tutaj znajdziecie moje pomysły i inspiracje jak udekorować świąteczny stół na wigilię!

Mam nadzieję, że moje pomysły na dekoracje zainspirują Was do zmian również w waszym otoczeniu! Pamiętajcie, że święta najważniejsze jest, by spędzić w gronie bliskich i osób, które kochamy -jeśli jednak dodatkową radość przyniesie Wam renifer czy plakat z mikołajem — tym bardziej warto zadbać o wprowadzenie świątecznej atmosfery w nasze cztery kąty!

Tutaj przeczytacie o wystroju naszego mieszkania na jesień — przed nami wiosna i lato, ale zapamiętajcie ten tekst i inspirujcie się nim również w przyszłości!