Aloha chłopcy i dziewczęta!

Nawet jeśli nigdy nie oglądaliście — z pewnością znacie ekipę z serial Friends. Rachel, Ross, Phoebe, Monica, Chandler i Joey — każde z nich inne, każde ze swoimi upodobaniami, swoimi fobiami i przyzwyczajeniami. Zupełnie różni, a stanowiący jedność — na której można polegać i której można ufać. A teraz wyobraźcie sobie dwa razy tyle ludzi. Ludzi spragnionych przygody, wakacyjnego słońca i cudownych przeżyć. Tak — dziś wreszcie opowiem Wam, jak razem z 11-stką przyjaciół zorganizowaliśmy wakacyjny wyjazd. Na własną rękę. Bez biura podróży. Usiądźcie wygodnie, bo nie będzie to krótka opowieść.

Gdzie pojechać na wakacje?

Ponieważ historie należy opowiadać od początku, to właśnie tutaj rozpocząć trzeba całą opowieść. Zanim dotarliśmy do docelowego kraju oraz miejsca, “spędziliśmy” wakacje niemal w całej Europie. Jako pierwszy cel obraliśmy Lizbonę — nie był to przypadkowy strzał. Jak wiecie, rok temu zwiedziłam Porto i byłam wręcz zakochana w kulturze i klimacie tego miejsca. Moi przyjaciele również chcieli więc ulec magii Portugalii — Lizbona miała jednak jeden wielki minus — nie leżała nad morzem. Zorganizowanie noclegu z dojazdem do Lizbony, ewentualne transfery z lotniska i spore ceny biletów wybiły więc nam szybko ten pomysł z głowy. Sytuacja ta doprowadziła do prawdziwej burzy mózgów. Był pomysł z Bułgarią, rozpatrywaliśmy kandydaturę Grecji. Pojawiły się głosy na Rimini, Maltę i Burgas. Przez chwilę byliśmy nastawieni na Barcelonę, a zaraz potem wpadliśmy na pomysł wylotu do Nerji — małego, urokliwego hiszpańskiego miasteczka i szczerze mówiąc, byłby to cel naszej podróży, gdyby nie nocleg i drogi dojazd z lotniska. Brak ciekawych apartamentów, w których moglibyśmy zamieszkać wszyscy razem, sprawił, że ostatecznie padło na Malagę. Miasto, do którego mielibyśmy dolecieć podróżując do Nerji. Bilety zostały kupione. Pozostało wybrać nocleg.

Jak znaleźć tanie loty?

Jak mogliście się przekonać, nie mieliśmy złotego patentu na kupowanie tanich biletów. Nie zależało nam szczególnie na miejscu docelowym. Grunt, że razem i w dostępnej dla wszystkich cenie. Należy jednak pamiętać, że na ceny biletów lotniczych wpływa przede wszystkim data wylotu — najtaniej znaleźć można coś w środku tygodnia i o dziwo, eliminując wszystkie terminy, które nie pasowały poszczególnym osobom — wyłoniliśmy nasz termin wyjazdu. Środek lipca to dni, które postanowiliśmy obwołać mianem naszych wakacji. Ustalenie terminu pozwoliło na załatwienie urlopów w pracy. Był to też okres poza sesją na uczelni, co spowodowało, że co niektórzy z nas uniknęli niepotrzebnych zgrzytów z profesorami. Przy pomocy wyszukiwarek tanich lotów sprawdziliśmy więc, jak rozkładają się ceny na poszczególne loty w wybranych przez nas dniach, aby nieco zmniejszyć cenę biletów, postanowiliśmy też wylecieć i przylecieć na zupełnie inne lotniska. Tak więc nasze wakacje rozpoczęły się w środę wylotem z Katowic, a podróż zakończyliśmy przylotem do Wrocławia. Zdecydowaliśmy się również lecieć w obie strony różnymi przewoźnikami. Do Malagi był to WizzAir, a do Polski — Ryanair. Podczas kupowania biletów dla dużych grup, warto również wziąć pod uwagę fakt, że im więcej osób sprawdza w danej chwili ceny lotu do danego miejsca, tym ceny skaczą wyżej. Najlepiej więc podczas kupowania biletów spotkać się całym gronem w jednym miejscu i wyszukiwać loty tylko z jednego urządzenia. Im mniejsze zainteresowanie, tym niższe ceny. Nasze bilety do Malagi w większości zostały kupione bez dodatkowych opłat. Tylko ja i Bartek kupiliśmy sobie gwarancję miejsc obok siebie i wcześniejsze wejście. Szczerze nie miało to jednak większego sensu — na pokładzie łatwo można było się wymienić miejscami z innymi, a wcześniejsze wejście na pokład różniło się kilkoma minutami. Zadbaliśmy zatem jedynie o bagaże, o których opowiem później. W drodze powrotnej pozwoliliśmy na wylosowanie naszych miejsc systemowi. Nim jednak samolot oderwał się od ziemi, cała nasza 12stka siedziała niemalże całą grupą w przednich rzędach. Nie warto było przepłacać. Do Malagi bilety znaleźliśmy za 175 zł + bagaż. Powrotne kosztowały ok. 300zł.

Malaga — gdzie zamieszkać?

Szczerze muszę przyznać, że po zakupieniu biletów na chwilę wszyscy zapomnieli o organizacji wyjazdu. W połowie kwietnia znów spotkaliśmy się jednak aby omówić plan — tym razem związany z wyborem noclegu. Znalezienie jednego miejsca dla 12 osób nie jest łatwe, dlatego też początkowo myśleliśmy o rozbiciu się na dwie podgrupy. Plan ten jednak bardzo szybko umarł — nikt nikogo nie chciał opuszczać, a poza tym najlepsza zabawa jest, kiedy wszyscy są razem. Poszukiwania rozpoczęliśmy na Bookingu — tam jednak wszelkie hostele, hotele i apartamenty osiągały zawrotne ceny. Z pomocą przyszedł nam więc wynajem noclegu przez Airbnb. Tam znaleźliśmy kilka miejsc w centrum oraz jeden — nasz wybór — podwójny apartament przecznicę od plaży. Nocleg umiejscowiony był w dwupiętrowym domu w dzielnicy El Palo, a dokładniej na ulicy Juan Sebastian Elcano. Do plaży mieliśmy więc ok. 7 minut pieszo, niedaleko znajdowały się duże supermarkety oraz nadmorska uliczka pełna restauracji serwujących pyszne jedzenie. Od miejscowych Polaków dowiedzieliśmy się, że dzielnica ta nie jest wcale wyśmienitą lokalizację i dla Hiszpanów jest czymś w stylu naszej Pragi Północ w Warszawie. My byliśmy jednak zszokowani tym stwierdzeniem — dzielnica była spokojna, piękna i miała wszystko, czego potrzeba do wakacyjnego wypoczynku! No ale pojechaliśmy tam z Łodzi… haha!

Jak spakować się na wakacje w 12 osób.

A teraz wyobraźcie sobie ponad 12 osób objuczonych bagażami. Walizki, walizeczki, bagaże podręczne i plecaki. Do tego poduszki, żeby wygodniej spało się w samolocie. Musieliśmy wyglądać bardzo fajnie. Aby nie wydać fortuny, każdy z nas miał bagaż podręczny, poza tym na całą 12-stkę dokupione były 4 walizki (z czego jedna należała oczywiście osobno do mnie i mojego Bartka — takie już życie blogerki, haha). To fajny pomysł, jeśli wszystkie osoby wyruszają z jednego punktu. W naszym przypadku jak wspomniałam wyżej, była to Łódź. To tutaj wszyscy się poznaliśmy i tu mieszkamy na co dzień. Nie mieliśmy więc żadnego problemu, aby spotkać się wieczór wcześniej i spakować wszystkie rzeczy. Takie dokupione walizki przydają się także, jeśli chcemy przywieźć z Hiszpanii alkohol. Ja nie wyobrażałam sobie powrotu bez słodkiej Malagi, dlatego już w Polsce zapakowałam do walizki trochę folii bąbelkowej. Przezorny ubezpieczony — wszystkie butelki dotarły całe i zdrowe, a było kilka sytuacji, w których mogłabym pożegnać się z tym pysznym trunkiem! O tym jednak opowiem Wam w innym wpisie. Bardzo przydatna przy pakowaniu jest również mała waga. Ja za moją dałam kilkanaście złotych, a dzięki niej bez problemu wszyscy zważyli swoje bagaże i uniknęli niemiłego zaskoczenia przy odprawie na lotnisku.

Rozpoczynamy podróż w nieznane. 

Nasz lot do Malagi jak wspomniałam wcześniej, rozpoczynał się ok. 16:30 na lotnisku w Katowicach i trwał ok 4h. Niestety podróżowanie po Polsce nie jest takie fajne. Dotarcie z Łodzi do Katowic trwało znacznie dłużej i składało się z aż 4 etapów. Z tego, co pamiętam, musieliśmy wyruszyć już o 7:00, aby zdążyć. Każde z nas swoją przygodę rozpoczęło w miejskim autobusie (taksówce lub Uberze) w kierunku Dworzec Łódź Widzew. Stamtąd wszyscy pojechaliśmy pociągiem do Częstochowy, gdzie mieliśmy przesiadkę na regionalny pociąg do Katowic. Aby dostać się z Katowic na lotnisko, zdecydowaliśmy się wynająć bus z firmy zajmującej się dowozem. Nie jest to kosztowne, a można umówić się na dowolną godzinę. Dodatkowo nie mieliśmy problemu z przewozem wielu bagaży i na miejsce dotarliśmy bardzo szybko i wygodnie co liczyło się szczególnie w momencie, kiedy w Katowicach rozpadał się deszcz. Inną opcją jest dojazd autobusem miejskim lub podobnymi busami bez rezerwacji. My baliśmy się jednak, że może zabraknąć miejsca dla tak licznej grupy i woleliśmy się ubezpieczyć

Jesteśmy — i co dalej? - Transfer z lotniska Malaga.

Jak wspomniałam lot trwał ok 4h. Po wyjściu z samolotu przywitał nas upał, palmy i zachodzące słońce. “Idealne miejsce na wakacje” - pomyślałam, rozglądając się po płycie lotniska. Zdecydowanie porównując z Portugalią i Chorwacją — Malaga od pierwszego wejrzenia zrobiła na nas świetne wrażenie. Przylot nie był jednak ostatnim etapem naszej podróży. Dotarcie do centrum z lotniska możliwe jest dwoma sposobami. Pierwszy z nich to kolejka, która dojeżdża do centrum, drugi to wynajem taksówki. Dla nas pierwszy sposób wiązałby się z przesiadką na miejski autobus w centrum, zdecydowaliśmy się więc na wynajem taksówek. Do wyboru mamy zwykłe 3-4-osobowe lub duże mieszczące do 8 osób. Aby zdobyć miejsce w taksówce, należy ustawić się w wytyczonej kolejce przed głównym wyjściem z lotniska i poinformować osobę zajmującą się przywoływaniem taksówek o ilości podróżujących osób. Nasza grupa podzieliła się na pół — obie taksówki jechały tą samą drogą, ale rachunki różniły się od siebie i jeden z nich był większy o 50% od drugiego. Najprawdopodobniej było to spowodowane tym, że jedna taksówka od początku liczyła taryfę nocną od 22:00, a druga dopiero faktycznie od momentu przekroczenia tej godziny. Rachunek nie wyszedł jednak całościowo bardzo wysoki. Uber kosztowałby o wiele drożej, a tańsza opcja kolejki wydłużyłaby podróż pewnie o ponad godzinę.

Malaga — atrakcje.

W tym momencie przemilczymy całe dwa tygodnie naszego pobytu. Dziś poznacie wstęp i krótkie zakończenie naszej wyprawy. Co zobaczyć w Maladze — to temat na osobny wpis, który pojawi się na blogu za jakiś czas. Już teraz mogę Wam jedynie zdradzić, że nie korzystaliśmy z atrakcji muzeów, galerii itp. miejsc. Postawiliśmy na zwiedzanie miasta, a także okolicy. Już niedługo opiszę Wam jak zorganizować wyprawę na Gibraltar i dlaczego o mało co nie wyzionęłam tam ducha. Opowiem Wam, jak reagują na ludzi jedyne małpy w Europie, gdzie zrobić piękne zdjęcia na Instagram i gdzie warto zjeść. Opiszę także plaże, urokliwe zakątki Malagi i piękne miasteczko Nerja — do którego chcieliśmy się wybrać początkowo na całe wakacje. Wyczekujcie zatem wpisów!

Wracamy — nocleg na lotnisku w Maladze.

Razem z moimi przyjaciółmi lubimy znaleźć się w centrum wydarzeń i przyciągamy do siebie dziwne historie. Oczywiście opowieści z pobytu w Maladze mogłyby zostać wydane w tomiku okutym skórzaną okładką ze złotym zapięciem - tę część wyjazdu zostawimy jednak dla siebie. Wam opowiem jednak o ostatnim noclegu w Hiszpanii, który sobie zafundowaliśmy, a mianowicie — postanowiliśmy ostatnią noc spędzić na lotnisku. Nie ukrywamy, że był to zabieg celowy pozwalający nam zaoszczędzić pieniądze. Wybór ten ułatwił też co nieco nasze dotarcie na lotnisko. Lot do Polski mieliśmy bowiem o 6:30 - bez sensu byłoby więc opłacanie noclegu, wyjazd z apartamentów o północy i dodatkowe opłaty za wymeldowanie o tak dziwnej godzinie. Ostatni dzień spędziliśmy zatem w Maladze, po południu odebraliśmy bagaże z naszego miejsca zameldowania- i autobusem, a potem kolejką udaliśmy się na lotnisko. Początkowo sprzyjał nam fart — znaleźliśmy świetne miejsce z placem zabaw, materacami i ławkami, gdzie spokojnie moglibyśmy przespać się do rana. Niestety obsługa lotniska zamyka to miejsce o 22:00 i zostaliśmy wyproszeni na główną halę. Tam nie było już tak wesoło. Spać można było tylko na podłodze — zimnej podłodze, gdzie wszystko aż bolało po godzinie leżenia. Siedzenia to ławki z podłokietnikami na każdym miejscu — niezbyt wygodne i nienadające się do leżenia. I jakoś dałoby się to wytrzymać, gdyby nie fakt, że… Po lotnisku kręcili się dziwni ludzie. Bezdomni, czy osoby szukające rzeczy w śmietnikach to nic przy kobiecie, która krążyła po lotnisku z plastikową lalką pod połami kurtki. Gdyby tego wszystkiego było mało, ona do niej rozmawiała, karmiła ją i tuliła jak dziecko. Nie chcielibyście spotkać jej w pustej łazience na lotnisku sam na sam! Szczerze? Patrzyliśmy, kiedy zacznie nas atakować lub wyciągnie spod kurtki siekierę. Ta kobieta byłaby idealnym motywem do rozpoczęcia nie najgorszego krwawego horroru i stanowi świetny przykład na to, dlaczego nie warto spać na lotnisku, haha. My jednak nie mieliśmy wyjścia - przemęczyliśmy się, dotarliśmy do odprawy, wsiedliśmy na pokład i tutaj znów urwę swoją opowieść, bo mam pomysł na świetny nagłówek kolejnego wpisu. Wybaczcie, ale dla dobrego klikalnego nagłówka jestem nawet w stanie rozbić tę opowieść na kilka części! :)

Aloha chłopcy i dziewczęta!

Nie należę do osób, które kochają ekstremalne przeżycia. Lubię karuzele, wielkie koła młyńskie i nie mam dużego lęku wysokości, ale daleko mi do pasjonatki zwariowanych rollercoasterów i szybkich kolejek. Wyprawa, którą zorganizowałam razem z przyjaciółmi w ten weekend była zatem dla mnie całkiem sporym wyzwaniem — bo jak to pojechać do największego parku rozrywki w Polsce i nie skorzystać z oferowanych przez niego atrakcji? Energylandia — bo to właśnie tam pojechaliśmy, miło mnie jednak zaskoczyła, pozwoliła poczuć się jak dziecko, a zarazem przekroczyć pewne granice komfortu, co sprawiło, że teraz czuję się jeszcze silniejsza. Jeśli jesteście ciekawi, na jakie atrakcje warto się wybrać i co oprócz ekstremalnych przeżyć oferuje ten park rozrywki — rozsiądźcie się wygodnie!

Jak zorganizować wycieczkę do Energylandii.

Do Energylandii wybraliśmy się w siedem osób. Z racji naszych zobowiązań w parku rozrywki mogliśmy pojawić się jedynie w weekend, co od razu budziło nasze pewne wątpliwości. Niemal wakacyjne weekendy to bowiem okres, kiedy można w takich miejscach spodziewać się tłumów, a co za tym idzie, czas oczekiwania w kolejce mocno się wydłuża. Na miejscu pojawiliśmy się po 11:00 i faktycznie na większość atrakcji, które wybraliśmy, trzeba było czekać około 40 minut. Park zazwyczaj czynny jest do 18:00, tym razem jednak organizatorzy ze względu na zainteresowanie i ładną pogodę zdecydowali się wydłużyć czas pracy do 20:00. To nieco podniosło nas na duchu, ale największym zaskoczeniem były godziny popołudniowe. Tuż po naszej przerwie obiadowej, około godziny 16:00 sytuacja znacznie się poprawiła. Czas oczekiwania na wejście do większości kolejek zmalał i wynosił tylko 10 minut. Dzięki temu udało nam się nawet kilkukrotnie wsiąść na niektóre atrakcje. Najważniejsze jest jednak sprawdzenie przepustowości kolejki czy karuzeli. Im mniej osób wsiada, tym dłużej trzeba czekać. Większość atrakcji jest jednak zaprojektowana i przemyślana tak, by ruch kolejki był płynny, a czas oczekiwania mocno skrócony. Bardzo podobały mi się również tablice i wyświetlacze, na których można było sprawdzić aktualny czas oczekiwania do większości atrakcji. Będąc większą grupą, warto również zadbać o możliwość wejścia na daną atrakcję razem. To ułatwiają nam liczniki, które wyświetlają liczbę osób, jaka mogą jeszcze wsiąść na dany przejazd. Dzięki temu wiemy, czy możemy wsiąść wszyscy, czy też należy przepuścić osoby stojące za nami, aby dzielić chwile zabawy razem z przyjaciółmi w tym samym momencie. Na terenie parku znajduje się wiele restauracji i małych punktów gastronomicznych. W sumie jest ich ponad 40. Nie trudno również o szafki depozytowe czy turbo suszarki, o których opowiem nieco później. Na terenie Energylandii znajduje się również punkt medyczny.

Energylandia — dla kogo

Niemal od wejścia nasze uszy zalała bajkowa muzyka nastawiona szczególnie na dzieci, ale zapadająca w pamięć również dorosłym. Pozytywnie do zabawy nastrajają także kolory, których nie brakuje na terenie Energylandii. Park rozrywki składa się z Bajkolandii — strefy, która przeznaczona jest szczególnie dla dzieci od 120 cm wzrostu. Na większość atrakcji mogą jednak wsiadać również dorośli — jest to zatem idealne miejsce dla rodziców z dziećmi lub osób, które nie przepadają za ekstremalnymi wyzwaniami. Strefa familijna to miejsce, w którym znaleźć można już bardziej szalone kolejki czy karuzele. Strefa Ekstermalna oznaczona na mapie, którą dostaje się przy wejściu, kolorem czerwonym jest miejscem, gdzie nie da się ominąć mocnych wrażeń. Jeśli jednak należycie do osób, które darują sobie ekstremalnych przeżyć, park oferuje także strefę widowiskową oraz strefę gier i zabaw. W pierwszej cyklicznie w ciągu dnia o stałych godzinach organizowane są pokazy kaskaderskie lub pokazy ognia. Druga strefa to miejsce, gdzie fani hazardu mogą wygrać pluszowe zabawki, gadżety z bajek czy upominki związane z Energylandią. Na terenie parku znajduje się również duża plaża z basenami i atrakcjami wodnymi. Tam spokojnie można wypocząć, leżąc na wygodnym leżaku lub poszaleć w wodzie czy na zjeżdżalniach. Zdecydowanie Energylandia jest miejscem w którym, aby skorzystać z wszystkich atrakcji, trzeba spędzić więcej niż jeden dzień!

Energylandia — lista atrakcji, na które warto się wybrać.

Tory większości rollercoasterów robią wrażenie i sprawiają, że serce może podejść do gardła — szczególnie osobom, które na co dzień wystrzegają się takich atrakcji. Nic jednak bardziej mylnego. Przed wejściem na każdą z kolejek mocno się bałam, a już w trakcie przejazdu lub po jego zakończeniu na mojej twarzy gościł uśmiech i chęć ponownego wejścia na tę atrakcję, przez co niektóre z nich zaliczyliśmy wielokrotnie. Na pierwszy rzut wybraliśmy RMF Dragon Roller Coaster i... nie był to chyba najlepszy wybór, bo choć ja miałam całkiem pozytywne wrażenie, to innym ta atrakcja nie przypadła już tak do gustu. Mocno wystraszyłam się zakręconych pętli i toru Formuła Roller Coaster. Atrakcja ta pochodzi ze strefy Ekstremalnej i muszę przyznać, że znajomi poszli tam beze mnie. Ich pozytywne zdanie na temat przejazdu sprawiło jednak, że dałam się namówić i wcale tego nie żałuję! Było warto — choćby dla sekundy spędzonej w powietrzu do góry nogami! Kolejną atrakcją po każdym zjeździe jest również oglądanie zdjęć, które zostały wykonane uczestnikom przejazdu przez umieszczoną na torze fotokomórkę — polecam obejrzeć je szczególnie przy pierwszych zjazdach. Zdjęcia można także kupić za 10zł.

Moją ulubioną atrakcją stał się jednak Speed Water Roller Coaster - nowość w parku. Atrakcja, która zrzuca nas z 60m wysokości z prędkością 110 km/h i w której nie brakuje kontaktu z wodą. Z tej atrakcji nikt nie wyjdzie suchy. Bałam się przeraźliwie, ale powiadam Wam! Warto! Podobnie jest z atrakcją zwaną Anacondą oraz wolniejszą Jungle Adventure, która jest niczym innym jak okrągłym pontonem unoszącym się na rwącej wodzie — nikt nie wyjdzie stamtąd suchy. W udziale w tego typu atrakcjach z pomocą przychodzą zatem wcześniej wspominane szafki depozytowe i turbo suszarki, o których nie możecie zapomnieć! Serca damskiej części grupy (oraz Kacpra — z pozdrowieniami!) podbiła także duża karuzela bajkowa Sisi — idealna do pięknych zdjęć na Instagram! (Moje znajdziecie tutaj!). Prócz wyżej wspomnianych punktów zaliczyliśmy także Boomerang. Jak sama nazwa wskazuje — najpierw jedziemy do przodu, a później wracamy na wstecznym — a wszystko to oczywiście w powietrzu! Z radością obejrzeliśmy także trzy pokazy — dwa kaskaderskie (auta, motocykle, rowery oraz akrobaci) oraz jeden pokaz ognia. Na terenie parku spotkać można również wiele maskotek i przebranych osób na szczudłach. Poruszają się one po terenie same lub organizują duże kolorowe wspólne pochody przy muzyce. Szczegółową relację oraz video możecie obejrzeć na moim Instagramie tutaj. Do końca dnia nie dałam się jednak namówić na jedną z atrakcji — Roller Coaster Mayan, która przeraża mnie ilością zakrętów, obrotów i pętli. Podobnie jest z jeszcze nieczynnym Hyperionem Mega Coaster — nie wiem, czy odważę się kiedyś na niego wsiąść. Moi znajomi jednak już zapowiedzieli, że musimy pojawić się tam, kiedy ta atrakcja będzie czynna. Jak sami zatem możecie się domyślić, pod koniec dnia nasze organizmy przyzwyczajone były już do adrenaliny i wierzę, że kolejna wizyta w Energylandii to teraz już tylko kwestia czasu! 

Lubicie takie Parki Rozrywki?

Byliście w Energylandii?

Aloha chłopcy i dziewczęta!

Moje zeszłoroczne portugalskie wakacje zaowocowały serią wpisów o Porto. Mogliście już dowiedzieć się jak zorganizować wyjazd do Porto na własną rękę. Pisałam też o tym gdzie zjeść w centrum. Przedstawiłam również 15 miejsc, które trzeba zobaczyć będąc w tym mieście. Jeden podpunkt z listy, a mianowicie Targ Mercado do Bolhao, zostawiłam jednak bez większego komentarza i oto nadszedł czas, aby poświęcić temu miejscu więcej czasu.

Mercado do Bolhao - zwyczajność warta uwagi

Niech rękę podniesie ten, który wyjeżdżając do obcego kraju nie lubi chłonąć zwyczajnego życia tamtejszych mieszkańców. Turystyczne miejsca są piękne, pełno tam ludzi i ciekawych atrakcji - brak jednak duszy. Duszy, która pokaże jak żyje się tam zwykłym ludziom, osobom które nie przyjechały tylko na kilka dni. Takim miejscem z duszą jest niewątpliwie targowisko ukryte wśród kamienic, które mimo, że odkryte przez turystów nadal zachowuje swój klimat. Dwupiętrowy targ pełen jest owoców, warzyw, świeżych ryb i mięs, ale także kwiatów, ozdób oraz typowo turystycznych pamiątek, które... nie osiągnęły turystycznych cen! Za upominki, niemal identyczne jakie dostać można w centrum zapłacić możemy tutaj znacznie mniej. Zdecydowanie większy też jest wybór. Uważać warto natomiast na cenę owoców, które nie zawsze wystawione są na widok publiczny i lepiej przed zakupem o nie zapytać. Gwar, ciekawy układ, mnogość stoisk to prawdziwa feeria kolorów, smaków i zapachów, które sprawiają, że Mercado do Bolhao staje się miejscem godnym uwagi! Targ znajdziecie przy Rua de Santa Catarina 220.

Aloha chłopcy i dziewczęta!

Gdzie na wakacje 2018?

Zastanawiacie się już nad tym gdzie spędzicie tegoroczne wakacje? Jeśli jeszcze nie macie kierunku, w który chcecie się udać, zapraszam Was serdecznie na wpis, po przeczytaniu (i obejrzeniu), którego od razu zarezerwujecie bilety lotnicze do Porto!

Food Corner -  recenzje, opinie, wrażenia, jedzenie

W Portugalii, aż roi się od małych knajpek i kawiarenek, w których możecie zjeść coś pysznego. Jeśli jednak nigdy wcześniej nie byliście w Porto, chcecie dobrze zjeść, a nie wydać przy tym wielu setek Euro przedstawiam Wam alternatywę dla turystycznych i drogich restauracji w tym mieście. Poznajcie Food Corner  przy Rua Ateneu Comercial do Porto 12 - dom jedzenia, który składa się z pięciu restauracji - każda o innym charakterze!

Piętro 3 : Forneria Invicta 

Forneria Invicta to restauracja z kuchnią włoską, w której skosztujemy wielu rodzai pizz. Ceny wahają się tutaj około 9 Euro za pizze, z czego spokojnie wystarczy ona dla dwóch osób na kolację. Pizza z tego co pamiętam podawana jest bez sosów, dostępne są jednak różne rodzaje oliw. Do picia restauracja serwuje wina, piwa, sangrię lub lemoniady. W ciągu dnia  (do godziny 15:00) skorzystać można również ze specjalnego menu lunchowego za ok. 6 Euro.

Piętro 2: Munchie 

W Munchie spróbować można tradycyjnych burgerów, których jest tutaj spory wybór. My zdecydowaliśmy się na spróbowanie dwóch - klasycznego oraz wariacji na temat Francesinha. Restauracja ma swoje lokalne również w innych miejscach np. niedaleko plaży Matosinhos. Ceny burgerów wahają się tutaj od ok. 5 Euro do 9 Euro. Będąc na miejscu warto spróbować również pysznej lemoniady.

Piętro 1: Temako

Piętro pierwsze Food Corner'a zajmuje restauracja Temako specjalizująca się w serwowaniu sushi. Prócz sushi i temako na sztuki można kupić tutaj również zestawy w wersji mix wraz z napojem. Serwowane są w zależności od wielkości od ok. 6 Euro do 12 Euro. Pyszne i pożywne. Niech nie zmyli Was nazwa - zestaw z 8 sztuk, pozwala się porządnie najeść. Ciekawostką jest tutaj również smażone sushi podawane na ciepło! Warte spróbowania!

Piętro 0: Abacate 

Abacate mieszczące się na parterze jest świetnym miejscem dla osób lubiących zdrową żywność. Serwowane są tutaj sałatki, a także brushetty i sandwitche z pysznymi dodatkami.  Te ostatnie serwowane są w zestawach z sałatką i pieczonymi batatami. Restauracja serwuje również zupy i lemoniady. Jednym minusem tego miejsca była obsługa, która nie była zbyt biegła w języku angielskim. Jeśli jednak człowiek jest bardzo głodny da sobie radę :) Ceny wahają się tutaj ok. 6 Euro.

Piętro -1: Maza

Najniższe piętro należy do restauracji o nazwie Maza, w której główną specjalnością są makarony. Serwowane są tutaj również tosty. Wśród makaronów każdy powinien znaleźć coś dla siebie. Cena za danie to tutaj ok. 7 Euro. Warto jednak zwrócić większą uwagę na niepozorne tosty, które podawane są tutaj min. ze słodkim dżemem z pomidorów! Pyszna przekąska za ok. 3 Euro! 

Food Corner to niewątpliwie miejsce, które odwiedzić powinien każdy. Zdecydowanym plusem tego miejsca jest jakość i dość niskie ceny, w porównaniu do restauracji w najbardziej turystycznych miejscach. Kolejnym plusem jest możliwość zamówienia dania, w dowolnej restauracji i zjedzenia go przy stoliku na zupełnie innym piętrze. Oznacza to, że idąc do Food Corner grupą, każdy może wybrać dla siebie coś innego, a zjeść wspólnie przy jednym stole na wybranym piętrze lub też w ogródku przed wejściem. 

To co? Wakacje 2018 spędzicie w Porto?